Door de drugproblemen van zijn vader woont Jan bij zijn grootouders

Jan (16 jaar) heeft tegenstrijdige gevoelens over het druggebruik van zijn vader. Lees hier zijn verhaal.

“Mijn vader heeft al jaren problemen met allerlei drugs. Eigenlijk heb ik het nooit anders geweten.

Toen ik nog klein was, besefte ik niet hoe abnormaal de situatie thuis was. Maar naarmate ik ouder word, valt het me meer en meer op.

Simpel is het nooit geweest bij ons thuis. Mijn moeder heb ik nooit gekend. Zij is gestorven in een auto-ongeluk toen ik anderhalf was. Mijn pa heeft me heel vrij opgevoed. Er waren geen regels thuis. En hij liet mij maar doen. In het begin vond ik dat nog wel leuk, maar ik miste een houvast.

“

Het huis lag altijd overhoop. Vriendjes uitnodigen wou ik niet. Ze zouden nogal raar kijken.

Er was toen altijd leven in huis. Vrienden van mijn vader kwamen bijna elke dag op bezoek om te drinken en joints te roken. Sommigen profiteerden echt van mijn pa. Het huis lag toen ook altijd overhoop. Ik kon nergens op mijn gemak zijn. Dus vriendjes uitnodigen wou ik niet. Ze zouden nogal raar kijken.

Sinds ik in het middelbaar zit, is er veel veranderd in mijn leven. Mijn vader is, toen ik 12 was, opgenomen in een centrum voor verslaving. Sindsdien woon ik bij mijn grootouders. Na zijn opname heb ik zelf beslist om mijn grootouders te blijven wonen. Ze zorgen goed voor me: Ik heb altijd propere kleren en mijn kamer heb ik zelf mogen inrichten. Ik zie mijn vader bijna elk weekend. Dan gaan we samen naar de voetbal.

Ik denk dat hij weet dat het beter voor me is dat ik bij m’n grootouders blijf wonen. Hij is eigenlijk een lieve man. Het voelt alsof ik zo weinig kan doen terwijl ik hem zo graag zie. Sinds ik niet meer bij hem woon, schaam ik me minder voor hem.

‘Jan’ is een schuilnaam en de afbeelding bij dit verhaal is fictief.

De Druglijn garandeert anonimiteit. Verhalen of uitspraken worden nooit online geplaatst zonder voorafgaandelijke toestemming van de betrokkene.